جایی که ما آن را محل خود می نامیم

سال گذشته هدفم این بود که هفته ای 3 بار وبلاگ بنویسم. علیرغم ویدئو به صورت پیش فرض تغییر در رسانه های اجتماعی که به حدود ده برابر کار نیاز دارد، در نظر داشتم که سه پست وبلاگ در هفته مانند کاملا قابل انجام یک وظیفه. اما مشکل این است که وبلاگ نویسی نیز تغییر کرده است.

من قبلاً می‌توانستم هر زم، که فکر می‌کردم، بدون تحقیق یا سئو، پست بگذارم، زیرا صادقانه بگویم، من حتی نمی‌دانستم آن چیست. دلیلی که من این کار را انجام می دهم این است که مخاطبان داخلی دارم که روزانه یا هفتگی به وبلاگ من می آیند و یک پست جدید را پیش بینی می کنند.

با ظهور اینستاگرام و tiktok و همچنین پلتفرم های دیگری که آمدند و رفتند، وبلاگ نویسی همانطور که می د،م قدیمی شده است. بسیاری از آنها، از جمله من، هرگز از بین نرفتند، اما تمرکز تغییر کرد. دیگران کاملاً پر رونق هستند، که دقیقاً همان چیزی است که من دوست دارم ببینم. اما بر اساس تجربیات خودم و بسیاری دیگر، با بسته شدن Google Reader، مخاطبان اصلی من کاهش یافت و خوانندگان تمایل کمتری به بازدید از یک وبلاگ داشتند، در صورتی که می‌توانستند در اینستاگرام دنبال کنند. مانند بسیاری از وبلاگ نویسان دیگر، از آنجایی که تعداد من در اینجا کاهش یافت و در جاهای دیگر افزایش یافت، من شروع به ارسال کمتر مرتب کردم. من هرگز وبلاگم را رها نکردم، اما هرگز عشق را در آن قرار ندادم تا آن را در این زمان های مختلف رشد و شکوفا کنم. من افسوس میخورم که.

در حالی که می دانم هیچ وقت دیر نیست – و هیچ برنامه ای هم برای آن ندارم هرگز بخشش وبلاگم – همچنین می دانم که توجه به پست های قابل جستجو مهم تر است. پست های رسانه ای محتوای همیشه سبز که در Pinterest و Google برای همیشه (یا حداقل برای بیش از 24 ساعت) رشد خواهد کرد. با این حال، آنچه که اغلب می‌خواهم درباره آن بنویسم، اطلاعات تقریباً بی‌فایده است.

به طور خلاصه، می خواهم طوری وبلاگ بنویسم که انگار در یک دفتر خاطرات می نویسم. من فضایی می خواهم برای به اشتراک گذاشتن آنچه روی آن کار می کنم قبل از اجرا شد. من فضای کوچکی را می خواهم که در آن احساس امنیت بیشتری داشته باشم تا بتوانم مانند گذشته بیشتر به اشتراک بگذارم. ساختار کمتر، مدرن تر.

بنابراین، من شروع به ایجاد یک زیرپشته کردم. دارم امتحانش میکنم ببینم اون جای خالی رو پر میکنه یا نه در حالت ایده‌آل، مک، برای به اشتراک گذاشتن افکار، غوغاها، الهامات و کارهای در حال انجام من خواهد بود. پس از آن، پروژه‌های نهایی نهایی با تمام دستورالعمل‌ها و جزئیات را می‌توان در اینجا و در اینستاگرام به‌صورت منظم‌تر، منظم‌تر و مختصرتر مشاهده کرد.

اگر مثل من دلتان برای روزهای معمولی وبلاگ نویسی تنگ شده است، امیدوارم در Substack نیز مش، شوید تا مستقیماً به صندوق ورودی شما ارسال شود. من هنوز تو را اینجا خواهم دید. اما شاید نتوانم به سه پست در هفته متعهد شوم، زیرا در حال حاضر کمی غرق شده ام.

در اینجا در Substack من مش، شوید.